Uit het hart gegrepen Uit het hart gegrepen
Als het stormt… #durftevragen
Wanneer de zon schijnt, voelt je huis stevig. Je verwachting is dat, als een storm(pje) zich zal aandienen, jouw huis dit goed kan verdragen. Je hebt het immers prima onderhouden.
En wat blijkt? Code geel kan het huis nog prima handelen. Maar bij oranje of rood legt de storm helaas de (toch nog) zwakke plekken pijnlijk bloot. Dat valt even tegen…
Dat je huis hier niet tegen bestand was, kan een teleurstellend gevoel geven en voelt soms zelfs als falen.
Wat doe je dan? Het liefst probeer je alles zelf te fiksen. We lappen de boel wat op met de middelen en kwaliteiten die we zelf in huis hebben. “Hier geen hulp nodig, dit kan of moet ik zelf oplossen. Daar heeft een ander niets mee te maken” of “Wat zou een ander niet van me denken?” Zo klinkt het in gedachten.
Maar zijn we gemaakt om alles zelf te kunnen en moeten doen? Of juist om elkaar te helpen? Hulp aanbieden, en vervolgens geven, gaat ons hier in Westland denk ik redelijk af. Met handen en voeten of een luisterend oor. Maar durven we die hulp ook te vragen of aan te nemen als deze aangeboden wordt?
Hoe is het met uw huis gesteld? Ons dak was na ‘Eunice’ in één dag weer mét fijne hulp hersteld. Achteraf waren we erg blij dat we het niet zelf hadden geprobeerd.
Een figuurlijk lek heeft vaak iets langer de tijd nodig, zo merk ik zelf ook. ‘Work in progress’,  zullen we maar zeggen. Maar ook hier sta ik en sta jij er gelukkig niet alleen voor en geloof ik dat God Zijn hulp (ook) biedt door mensen heen. DURF om hulp te vragen. Aan een vriend, familielid of een professional.
Sterk zijn wil niet zeggen, dat je alles zelf moet dragen.
Het is juist heel krachtig, om hulp te durven vragen.
(Martin Gijzemijter ©)
Hartelijke groet,
Rianne van Duijn
terug