Terugblik zondagmorgen 13 november – Jezus volgen in een nieuwe auto Terugblik zondagmorgen 13 november – Jezus volgen in een nieuwe auto

Zondagmorgen stapten we in een nieuwe auto, totaal anders dan je oude, vertrouwde auto. En als je wegrijdt in die nieuwe auto, doe je dat met je oude gewoontes. Je zet de ruitenwisser aan in plaats van de richtingaanwijzer. Blijkt lastiger dan het lijkt om je aan te passen aan het nieuwe. Ouderen rijden ook nog eens in een auto uit een andere tijd dan jongeren. Als ouderen nu jong zouden zijn, zouden ze zich voelen als uit een oude, vertrouwde auto in een spiksplinternieuwe auto stappen :



Help hoe werkt dit?!
We stelden ons de vraag : hoe verhouden wij ons met een veranderende omgeving? Hoe groeien we in het volgen van voorbeeld Jezus? Het oude afleren, het nieuwe aanleren. Want is typisch Maasdijk ook typisch Jezus?

We lazen 1 Petrus 3 : 8-16 en ontdekten dat het voor Petrus zit in gewone, simpele, kleine dingen. Eensgezind zijn, meeleven met elkaar, elkaar liefhebben, bereid de minste te zijn, geen kwaad terugdoen, niet terugschelden, maar zegenen. Niet het kwade, maar het goede doen. Naar vrede streven en die najagen.

Zoals de ruitenwisser of richtingaanwijzer aandoen, klein verschil maar groot effect kan hebben. Zoek de vrede, jaag die na. Die vrede komt niet vanzelf naar je toe. Een nieuwe gewoonte moet je aanleren, komt je niet aanwaaien. Het is ‘gewoon’ doen en blijven doen. En wij hebben ook nog eens een voorbeeld van Jezus om na te doen.

Onze automanieren hebben alles te maken met het nieuwe leven. Hoe wij rijden, maar ook wat we denken en zeggen over andere weggebruikers, is een grote uitdaging voor velen. Als je iemand inhaalt die jou irriteert, wat doe je dan? Je kijkt én je denkt, al dan niet hardop. Meestal negatief, niet zegenend. In de auto hoort niemand je denken, de ander ziet je nooit meer. Maar je zou het nooit zeggen tegen iemand die naast je in de kantine staat. Daar heeft niemand last van, toch? Ja, jij! Het heeft een negatief effect op jouw karakter, ons denken en doen, ons zijn. Wat in jouw hoofd, in jouw auto, in het klein, gebeurt, komt er vroeg of laat uit, in het groot. Want hoe jij in jouw auto commentaar geeft op jouw medeweggebruiker, gaat in je systeem zitten. Daarom : het negatieve of in jouw ogen negatieve, altijd positief beantwoorden.
Daarom de opdracht om elk moment van leven te waken over ons controlesysteem, ons geweten. Verwaarloos het niet, ga het niet negeren, zachter zetten of aanpassen. Dat is niet alleen voor je eigen bestwil, er zitten meer mensen in je auto, letterlijk en figuurlijk. Het kwaad zal altijd als een boomerang jezelf treffen.
Het zit in de kleine dingen. Als we met elkaar afspreken om geen moord te plegen, gaat iedereen akkoord. Maar als we met elkaar afspreken niet jaloers te zijn,….. Juist het kleine, heeft een groots effect. En hoe meer je zegent, daartoe zijn we ook geroepen, hoe meer zegen je zult ervaren.
De hele dienst/preek is terug te kijken via www.kerkdienstgemist.nl
terug