Terugblik zondagmorgen 29 mei: Open je ogen!
![]() The Passion Hemelvaart was een waardevolle poging om de betekenis van het gebeuren tussen Pasen en Hemelvaart op een eigentijdse en toegankelijke manier weer te geven. Wat me raakte was de radeloosheid en wanhoop van de leerlingen in die dagen. Iets van die wanhoop proefden we ook zondagmorgen toen we meeliepen met de Emmaüsgangers. We hoopten… Het begon allemaal door die vraag van die vreemdeling: “Wat dan?” Een waardevol moment, echt pastoraat! Een moment waar wij allemaal op z’n tijd zo naar verlangen! Dat er iemand is die je tevoorschijn luistert, door simpelweg een vraag te stellen : Vertel eens. Wat is er dan gebeurd? Wij hoopten : daarin zit alles. Daarin wordt al hun pijn, verdriet en frustratie samengebald. Want hopen, dat moet je niet in de verleden tijd willen gebruiken. Hopen, dat is toekomst, dat is een geweldige stuwende kracht in onze levens. Zo lang er leven is, is er hoop. Maar je kunt het gerust ook omdraaien: zolang er hoop is, is er leven. Dante zei ooit: De hel is de plek waar alle hoop opgehouden is. Als Dante daar gelijk in heeft – dan betekent dat de Emmaüsgangers in feite in de hel beland zijn. Want zeggen ze, wij hoopten. Nu hopen ze dus niet meer… Vertel eens… Dat is het waardevolle van pastoraat, dat je op verhaal komt, je eens alles kan vertellen. We dachten verder na over ‘onverstandigen’ en ‘tragen van hart’…over hoe Jezus ze alles uitlegt en hun de ogen worden geopend bij het breken van het brood. Dan is het niet langer meer wanhoop / ongeloof die hen van hun stuk brengt. Nu is het de totale verrassing die hen uit het lood slaat. Hun ogen worden geopend als het brood gebroken wordt. Op dát moment herkennen ze Hem. En eerder staat er dat hun harten gaan branden van nieuwe hoop en nieuw verlangen als ze horen hoe Jezus hen de Bijbel uitlegt. Die twee dingen horen bij elkaar, de uitleg van de Bijbel en het breken van het brood. Als je onverstandig bent, inzicht mist, let dan goed op tijdens de uitleg. En als je traag van hart bent, gemakzuchtig, geestelijk lui, wees er bij als het brood gebroken wordt. Dan is de levende HEER in ons midden en kan het zomaar zijn dat je Hem ineens herkent, je ogen worden geopend, bij het breken van het brood. In de verkondiging van het evangelie komt de Opgestane Christus naar je toe en zegt Hij: Ik weet het wel. Je hoopte zo, maar je dacht inmiddels… het wordt niks meer. Maar hier ben Ik. Om de Schriften aan je uit te leggen. En om voor jou het brood te breken. Je de ogen te openen. Om de traagheid van je hart een duwtje te geven. Echt, je wanhoop is maar een schaduw die voorbij gaat. Dit is de dag waarop de muur in een raam verandert. Alsof er iets opengaat, iets wat er nog niet was. Laat het licht naar binnen vallen. Laat je ogen openen, loop je geluk niet voorbij. En dan denk ik, nee dan weet ik, ook al is het nog maar klein, het staat in steen gehouwen, ik moet nergens anders zijn. Alsof je iets nieuws ziet, alsof er iets aan je verschijnt… Hartelijke groet, Floris den Oudsten v.d.m. predikant Protestantse Gemeente Maasdijk | ||
terug | ||