Dankbaar ouder worden / Getuigenissen deel 3 Dankbaar ouder worden / Getuigenissen deel 3

Wat is het verschil tussen een groep mensen enerzijds en een gemeenschap anderzijds? Anders gezegd: Wat maakt een groep mensen eigenlijk een gemeenschap? Het verschil zit in de interactie die er is tussen de mensen binnen die groep. Zonder interactie, is er geen gemeenschap; is er ook niets gemeenschappelijks. Je deelt dan niets met elkaar. Gemeenschap kenmerkt zich doordat we als leden van die gemeenschap van alles met elkaar delen. We delen bepaalde normen en waarden. We delen spullen en middelen. Maar we delen ook stukken van ons leven, we delen wat ons bezighoudt. We lopen samen op, we zijn samen op weg.
In de lokale kerk vormen we met elkaar een christelijke gemeenschap. We lopen samen op, delen ons leven, met Jezus Christus in het midden.
In Maasdijk, wat delen wij met elkaar? Wat laten wij van onszelf zien? Wat laten wij zien van hoe God zich in ons leven laat kennen? Want God is zichtbaar, alleen niet altijd op een grootse bombastische manier. Juist vaak ook laat Hij zich zien in het verborgene van ons persoonlijk leven, in het verborgene van ons hart laat Hij zich kennen. Als we dat zichtbaar willen maken dan mogen dat met elkaar delen. Dat getuigen van hoe God in ons leven aanwezig is, werkt bemoedigend voor onze mede-gemeenteleden.

Deze keer een getuigenis van Henk. Een getuigenis om bemoedigd te worden en om onszelf ook aan te sporen in vrijmoedigheid om ook te getuigen van hoe God in ons leven zichtbaar is en is geweest.

Dankbaar ouder worden
Zo in de schemer van het leven gekomen en het lichaam zijn krachten verliezend, gaan soms de gedachten van een mens naar hoe het leven geweest is. Wat je hebt ontvangen van de Schepper. En dan kom je tot de conclusie dat je een gezegend leven hebt ontvangen. Dat wil niet zeggen dat alles gladjes is verlopen. Ook de stormen en de golven van het leven richten schade aan op ons pad. Maar door alles heen was Gods liefde en zegen merkbaar aanwezig.
In dankbaarheid mochten we vele jaren meewerken aan kerkelijke activiteiten, waar we nu nog de vruchten van mogen plukken. Daarom was het niet moeilijk om “Ja” te zeggen op de vraag: “Wil jij een stukje getuigenis schrijven?”
Want Jezus zelf heeft ook tegen zijn volgelingen gezegd: “Ga de wereld in en getuig van mijn woorden en daden”. Zo mogen ook wij elke zondag horen: “Trek de gemeente in en vertel elkaar over mijn Liefde en Goedheid”.
In Johannes 3:16 staat: “Want God had de wereld zo lief, dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”
In de tijd toen ik geroepen werd om ambtsdrager te mogen zijn, was voor mij een enorme ervaring. Dit had ik nooit willen missen. Ik ben daardoor rijk geworden in mijn geloofsleven. Denk maar niet: “Zo dat zit erop en het is mooi geweest, ik ben geen ambtsdrager meer”. God laat je niet meer los, Hij wil dat je blijft getuigen. Hij heeft jou ambtsdrager gemaakt voor héél je leven.
Zo kan je in je dagelijks leven heel veel betekenen voor de mensen om je heen die het moeilijk hebben. Dat hoeven niet altijd grote dingen te zijn. Een bezoekje, een kaartje schrijven met een paar bemoedigende woorden. En het belangrijkste: door voor een ander te bidden.
Jezus Zelf heeft ons heel veel dingen geleerd en voorgedaan. Om voor elkaar te zorgen en lief te hebben. Zijn grootste voorbeeld was door Zichzelf te geven op Golgotha. Maar gelukkig kwam ook Pasen en is Hij opgestaan. Daarvoor mogen wij Hem elke dag loven en prijzen.
Mijn grote passie was om in de zomermaanden naar de Waterweg te fietsen. Om daar bijna elke dag een soort van dagsluiting te houden en God te bedanken voor de dag die ik van Hem mocht ontvangen. Zo genietend van de natuur en de stilte. Soms kwamen er mensen bij me zitten en dan vertelde ik waarom ik hier elke dag kwam. Dan vroeg ik hen of ze mee wilden bidden. Dit was het mooiste moment van de dag. Zo mogen we weten en ervaren dat ons leven in Gods liefdevolle handen ligt.

Hartelijke groeten,
Henk de Zeeuw
 
terug