Eeuwigheidszondag Eeuwigheidszondag

Aan het einde van de maand november herdenken we de mensen die afgelopen jaar overleden zijn. Dit jaar is dat zondag de 26ste. In de kerk noemen we deze periode ook wel het einde van het kerkelijk jaar. Het nieuwe kerkelijk jaar begint dan weer met Advent. De tijd van verwachten, de aanloop naar Kerst. Feest van het Licht.
Het is goed om mensen te gedenken die langer of kort geleden overleden zijn. Hun namen, hun ‘zijn’ niet te vergeten. Ook de allerkleinsten, de kinderen “in wording” die nog geen naam hadden. Zij die het levenslicht op deze aarde nooit hebben gezien. Mensjes ”in de dop” waar al een ziel in zat.
In een herdenkingsdienst kan hier op verschillende manieren invulling aan gegeven worden. Bij voorbeeld d.m.v kaarsjes, witte bloemen, liederen, kruisjes, witte steentjes met de namen.
We staan stil bij hen die ons zijn voorgegaan en daarbij kan je ook denken aan je eigen vergankelijkheid. Je bent op deze wereld gekomen en je zal deze wereld ook weer een keer verlaten. Dit is een feit waar geen mens omheen kan.
De dood hoort bij het leven is een uitspraak die je vaak hoort. Voor mij went de dood nooit. Het blijf naar. God is de God van Licht en Leven en niet van dood. Door het kwaad, de zondeval is de dood er gekomen en we moeten er doorheen. Het doet pijn, is verdrietig, oneerlijk vaak en rauw.
In het christelijk geloof is de dood echter geen punt maar een komma. Door de dood heen is er een nieuw begin, een begin in de Eeuwigheid. Vandaar de naam Eeuwigheidszondag. Binnen de kerk is het belangrijk om troost aan te bieden. Daar aandacht aan te besteden. Voor een ieder die iemand heeft verloren, die iemand mist: weet je welkom.
Volgelingen van Christus geloven in een Toekomst van Hoop. Van het Huis met de vele woningen in de hemel en later de vernieuwde hemel en aarde. Daar waar geen rouw, geen tranen, geen ziekte, geen ellende en dood meer zal zijn. Alles is er goed en gaaf.
Een lied wat hierbij past is het nummer van Sifra en Jafeth Bekx “Dwars door alle tranen heen”  (You Tube Nederland Zingt).


Hier op de grens van het bestaan
Laten we jou met tranen gaan
We zijn ontheemd, verdrietig en verward
Wij moeten door, maar ’t wordt niet meer zoals het was
In onze onmacht geef ons kracht
In ons verdriet geef ons troost
In onze leegte vult U ons hart

Dwars door de dood geeft U Hoop
Het einde is een nieuw begin
De dood verliest, het Leven wint
Het laatste Woord is aan GOD, aan GOD alleen
In Jezus is de dood niet meer
Hij brak de ban, aan Hem de eer
Er is weer Hoop, dwars door alle tranen heen.

Herinneringen aan een geliefde zijn belangrijk. Bij afscheidsdiensten wordt vaak beknopt het levensverhaal van die persoon verteld. Hoe diegene in het leven stond. In een notendop ervaar je dan hoe die persoon was. Er is verdriet maar dwars door de dood is er ook Hoop. Een mensenleven, een menselijke ziel is er niet voor niets geweest. De dood heeft niet het laatste woord.
“Wat moet ik doen om gered te worden?”. Het antwoord: “Geloof in de Here Jezus en je zal gered worden”.  Dit is de kern van de Bijbel. God had de wereld zo lief: Johannes 3 vers 16. Het Goede Nieuws in een notendop. Leven in Eeuwigheid.

Groet, Hélène Vellekoop-Lange
 
terug