|
Kinderkerk XL 6-11-2016
Kinderkerk XL 6-11-2016
Zondag 6 november Kinderkerk XL in De Hoeksteen
Vandaag was er veel aandacht voor de jeugd in de kerk. Naast de oppas en
jeugdkerk was er als proef ook Kinderkerk XL voor alle groepen.
De jongsten hebben een briefje meegekregen waarop staat wat zij tijdens de
kerkdienst hebben gedaan.
Wij ontvingen met plezier de jongeren van groep 7 en 8 en gaan ervan uit dat
zij zelf thuis hun ervaringen vertellen. Voor alle belangstellenden laten we
hier een korte impressie achter.
Het is vandaag Zendingszondag. Wij sluiten daarop aan. Zending? Wat is dat
dan? Klaar staan voor anderen met woord en daad. Ver weg, maar ook dichtbij.
Het hoeft niet moeilijk te zijn. Iedereen kan wat betekenen voor een ander
die hulp nodig heeft. Je mag doen wat bij jouw talenten past.
Het Bijbelverhaal uit Marcus 1: 39-45 vertelt van de genezing van een
melaatse man. Door zijn geloof vertrouwde hij op de hulp en de kracht van
Jezus. Hij genas van vertelde het aan iedereen die het hoorde wilde.
Niemand wil buitengesloten zijn....er niet bij horen, aan de kant staan.
Geld geven is vaak nodig om hulp te kunnen bieden bij grote rampen en tegen
het bestrijden van ziekten, maar ook 'in het klein' kunnen we onze handen
uit de mouwen steken en anderen aandacht schenken.
We maakten een puzzelzin van allemaal lossen stukken tekst. Welke volgorde
is juist? In twee groepen werkten we aan de juiste oplossing. Gelukt!
We keken een bijzonder filmpje van Damiaan die in 1859 vrijwillig naar een
eiland ging waar melaatsen moesten wonen. Hij ging helpen. Leerde de
bewoners muziek maken, verbond hun wonden, kookte maaltijden en vertelde van
God. Daarnaast schreef hij heel veel brieven naar leiders van landen en
kerken. Hij hield vol. Zijn werk heeft later veel bekendheid gekregen en
opvolging.
Caroline is zelf naar Spinalonga geweest. Dat was ook een Lepra-eiland bij
Kreta. Door medicijnen zijn de mensen daar uiteindelijk genezen. Wat een
wonder! De veerman, Viktor Zorbas, heeft zijn hart gegeven aan de mensen van
dit eiland en wij worden opgeroepen om veermannen te zijn.. Een brug tussen
mensen, zodat er geen eilanden blijven bestaan tussen groepen mensen.
Om te ervaren hoe het is om je handen niet te kunnen gebruiken, aten we koek
terwijl we op onze handen zaten...dat viel nog niet mee.
Daarna dronken we nog limonade en praten we over de betekenis van dit
verhaal voor ons.
We sloten af met een gebed en gingen weer terug naar de kerkdienst.
De aanwezigen jongeren waren positief over deze extra lange Kinderkerk,
waarin duidelijk meer tijd is voor verdieping in het onderwerp.
Mogelijk komt dit in het vervolg nogmaals voor. We gaan onze ervaringen
bespreken en horen ook graag wat de jeugd en de ouders ervan vinden als de
kinderen langer weg zijn uit de dienst (missen de activiteiten in de
kerkzaal) en daardoor meer tijd hebben op de Kinderkerk (meer ruimte voor
gesprek, verdieping en bijvoorbeeld filmpjes).
Hartelijke groet,
Esther Schwagermann en Caroline van Velden
PS voor het beeldverslag zie het fotoalbum
|
