Terugblik zondagmorgen 10 april – ‘Een volkomen offer – de scheur in het voorhangsel
Terugblik zondagmorgen 10 april – ‘Een volkomen offer – de scheur in het voorhangsel
De priester- en tempeldienst, het oudste verbond/testament, het voorhangsel voor het heilige der heilige, allemaal hebben ze be-teken-is. Zoals een bol/knol betekent dat er een bloem komt, zo beteken deze zaken dat er iets hemels komt, de Christus. Om het mislukte van plan van God met de mensen toch nog te laten slagen, om de mens en schepping tot bestemming te laten komen. De mens met God te verzoenen, genade (mercy én grace) in de praktijk te brengen. De start van een radicaal nieuw begin… Als Christus sterft aan het kruis, scheurt het voorhangsel in de tempel. Een ondoordringbare muur van stof vertelt zonder woorden een verhaal : jij, mens, je bent een zondaar. Het is voor jou onmogelijk om zomaar in Gods nabijheid te zijn. Precies dit gordijn, deze scheidingsmuur, scheurt op het moment dat de Christus sterft, tot verzoening van al onze zonden. Wat in de Hebreeënbrief gebeurt, is eigenlijk maar één ding: doordenken op die scheur. Het betekent dat er een nieuwe verhouding tot God ontstaan is (Hebr.10:19-25). En dan doet de briefschrijver iets heel gewaagds: Hij noemt het lichaam van Christus ook ‘voorhangsel’. Zoals het voorhangsel in de tempel tussen zondige mensen en de heilige God inhing, zo hangt Christus aan het kruis tussen de hemel en aarde, jou en de Vader in. Tot op het moment dat Hij sterft aan het kruis. Daar, op Golgotha, daar scheurt de Christus. Daar scheurt God zijn eigen hart open en zegt Hij: Kom tot de Vader. Iedereen welkom thuis. Kom naar mij toe en geef mij je angst, ik geef er hoop voor terug. Ruil hier je pijn voor genezing, verdriet voor troost, wrok voor verzoening, onrust voor vrede… Wat is onze reactie? Gaan we met naald en draad de scheur dichten? Of geloven we wat er is gebeurd, beseffen we de be-teken-is ervan? Verzoend met Christus én dus ook verzoend met elkaar. Anders is het een half Evangelie, maar een halve waarheid, is een hele leugen… Het verzoenend lijden en sterven van Christus én Zijn opstanding zijn de basis voor een radicaal nieuw begin, daar denken we met Pasen verder over door. Dat er door het sterven/afsterven ruimte voor iets nieuws ontstaat. Iets radicaal anders : leven met God. Het lijden en sterven van Christus zorgt er dus niet voor dat we een beetje kunnen chillen, wachten op de hemel… Maar veroorzaakt een totaal nieuw leven, want Jezus leeft én ik met Hem! Daarom tot slot die vrijmoedigheid, zonder schroom, alle aarzeling voorbij, een einde aan allerlei ja-maars. Vrijmoedig dat is: niks-meer-in-de-weg. Jouw relatie met Jezus / de omgang met God, is dat er één van vrijmoedigheid? Misschien voor meesten van ons een goede gewoonte, gewoon normaal. Maar hoe reageerde je toen jij je eerste (klein)kind zag? Bleef je op afstand? Of kwam je dichterbij, mag ik haar/hem vasthouden? Vrijmoedig! Staat Jezus op afstand of heel dichtbij? De gescheurde Christus trekt een scheur in al je ja-maars en gevoelens. En waar een scheur is, daar ontstaat ruimte. In wat eerst ondoordringbaar leek, ontstaat een opening. We zitten allemaal op onze eigen manier gevangen in ons harnas, ‘zo ben ik nu eenmaal…’ Maar het blijkt allemaal minder gesloten. Het blijkt allemaal niet ondoordringbaar. Het blijkt allemaal maar een dunne wand te zijn, waar zomaar een scheur in wordt getrokken. En achter die scheur, kijken we in het hart van de Vader. In alle dingen zit een scheur, maar door die scheur valt juist het licht naar binnen. Misschien kraakt en scheurt op dit moment je eigen leven. Of leef je al heel lang met pijnlijke barsten in je bestaan. Probeer ze niet krampachtig weg te poetsen, dicht te plamuren, met naald en draad te herstellen. Het kan zomaar zijn dat God die scheuren gebruikt om er Paaslicht doorheen te laten vallen. Om een opening te creëren in onze geslotenheid, om nieuwe ruimten te ontsluiten, waarin God zich laat vinden - Durf jij naar je eigen scheuren te kijken en het licht van God er door te zien? - Mag God jouw leven openscheuren, jouw harnas openbreken, jouw masker afdoen? - Met zijn hemelse licht in jouw aardse leven schijnen? Voor nu : Kom, in volle vrijmoedigheid, alles is volbracht! Kom tot de Vader, kom zoals je bent! Omdat Hij van je hield, gaf Hij zijn eigen Zoon Hij wacht alleen nog maar totdat jij komt…" | ||
terug | ||