Terugblik zondagmorgen 13 maart – ‘Doe dit tot Mijn gedachtenis’ Terugblik zondagmorgen 13 maart – ‘Doe dit tot Mijn gedachtenis’
Zondagmorgen ontmoetten we de pyamaman. En we ontdekten dat wij zomaar ook een pyamaman/vrouw kunnen zijn/worden. Maar Goddank hoeft dat niet. Want op de lange tijdlijn van deze wereld pakt God ons als het ware vast. En zegt God tegen ons: hier draait het om, aan deze gebeurtenissen mag je vasthouden, die geven oriëntatie. En ook al ben je soms voor je gevoel de weg een beetje kwijt, je hoeft niet te verdwalen als je dit niet vergeet.

Bij het Avondmaal klinken de woorden: doe dit tot mijn gedachtenis… En met dat we ze horen, met dat we eten, met dat we drinken, krijgen we van Christus ons geheugen terug. Pakt hij ons vast, worden we opnieuw vastgeprikt op zijn tijdlijn. Weet je het nu weer, zegt Hij, weet je het weer, dat Ik gekomen ben om je te bevrijden? Weet je het weer? Je bevrijding ligt achter je, het nieuwe leven ligt voor je. De machten van de zonde en de dood hebben geen recht meer op je, jij bent van Mij! Ja, dat zou je haast vergeten, want er is inderdaad heel veel dat dit evangelie tegenspreekt.

Mijn recht op jouw leven wordt voortdurend ter discussie gesteld. Maar juist daarom moet je het Avondmaal vieren. Komen, eten en drinken. Want je hoeft geen pyamaman of pyamavrouw te zijn, zonder geheugen, zonder oriëntatie, voor wie alle dagen hetzelfde zijn en alle plekken gelijk. Die niet meer weet waar hij vandaan komt en waar hij naar toe gaat.  

Want op Gods tijdlijn staat een beslissende streep, twee strepen eigenlijk. In de vorm van een kruis. Sindsdien is de wereld niet meer hetzelfde : Kom daarom, eet en drink, tot Mijn gedachtenis. Niet slechts herdenken, met je verstand, niet vergeten. Maar gedenken met je leven, er iets mee doen. Wij mensen, onze tijd, ruimte en materie is beperkt, wij vergeten. Maar God is allesomvattend, gedenkt ons. En om niet te vegeteren heeft Jezus ons zijn gedachtenismaaltijd nagelaten. Keer op keer moet God het ons bij brood en wijn weer in gedachten brengen.

Om vanuit die basis ons werk in Gods koninkrijk als priester en koning voort te zetten. 
terug