Terugblik zondagmorgen 22 mei : gezinsdienst over het jeugdwerk Terugblik zondagmorgen 22 mei : gezinsdienst over het jeugdwerk
Zondagmorgen speelden we met elkaar muziekbingo. Het was geweldig om van het podium te zien hoe kinderen naar opa/oma/ouder gemeentelid gingen bij het horen van (voor hun ouders) onbekende Psalm-melodieën. Of hoe een Rwandees tienermeisje hulp zocht bij Nederlandse vrouwen. Inter-generatief en intercultureel. Daarna dachten we met elkaar na over het jeugdwerk van de toekomst. Als gemeenten willen we de jeugd helpen groeien in het geloof, ze laten zien en merken wat het is om te leven vanuit de relatie met Jezus, om samen een kerk te zijn die bruist van leven en plezier. Opvallend in deze missie is dat de kinderen niets moeten, het is onze verantwoordelijkheid… We willen het jeugdwerk de komende jaren twee speerpunten geven. Enerzijds willen we een doorlopende lijn creëren in het aanbod, van crèche tot belijdeniscatechisatie. Anderzijds willen we de ouders van onze kinderen en jongeren helpen hun doopbelofte gestand te doen. Ouders hebben immers vaak een doorslaggevende rol in het wel of niet deelnemen van jongeren aan activiteiten door de kerk georganiseerd. We zijn heel blij en dankbaar met alles wat er nu al is, maar goed kan altijd beter. 
We lazen over hoe mensen probeerden kinderen bij Jezus te brengen. Proberen wij dat ook? En hoe? Gaat het ons om de kerk of om Jezus? En houden we vol? God laat niet los. Jezus bidt voor ons dat ons geloof niet ophoudt. Jezus wordt boos als hij ziet dat zijn leerlingen de mensen berispen. Kinderen horen bij Jezus, ze mogen niet tegengehouden worden. Kinderen zijn super belangrijk voor Jezus. Ik las dat 86% van de christenen voor het 15e levensjaar bewust of onbewust een keuze maakt om later bij Jezus te willen horen (10% doet dat tussen de 15 en 35 jaar, 4% na 35 jaar.) Het beslismoment ligt meestal rond het 12e jaar. Het is dus van groot belang om in te zetten op een nieuwe generatie, daar tijd en prioriteit aan te geven. Hoe jonger je begint, hoe beter, want een kind van 7 jaar heeft de ‘rugzak’ al voor 80% (!) gevuld… Waarom zijn ouderen bijna altijd de norm in de kerk, als Jezus kinderen als norm stelt? Kinderen hebben bij Jezus dezelfde rechten, of hebben een streepje voor, is dat bij ons in de kerk ook? Als we de kinderen hebben, hebben we de toekomst, zij zijn de kerk van vandaag, niet van morgen. Waarom lijkt McDonald’s met de marketingfocus op kinderen het beter te begrijpen dan de kerk? Kinderen zijn het best bereikbaar, maar ze zijn ook het slechtst bereikt in de kerk… Daarom ben ik extra blij predikant te zijn met de focus op gezinnen met kinderen en tieners en jongeren. Dat vraagt lef van een gemeente, is soms ook even schakelen…
Jezus omarmt de kinderen, zegent ze en legt ze de handen op. Jezus zegt niets, niet : Nou, nu jullie er toch zijn, ga maar allemaal lekker zitten. Ik heb nog een verhaal van God mijn Vader. Dat is belangrijk om jullie te leren. Jezus zegent, heeft lief, omarmt, leg zijn handen op hoofden. De eerste ervaring die een kind mag hebben met een christen is : liefde. Dat is alles wat van een kinderwerker wordt gevraagd: liefde voor God, liefde voor het kind. Het gaat er niet om wat je kunt (veel mensen zeggen: ik ben niet geschikt voor kinderen), maar wat je bij je hebt: de liefde van God en die mag je uitdelen. We hebben een generatie te winnen, maar ook te verliezen! En daar zetten we met elkaar de schouders onder. Met elkaar, als broers en zussen in Christus te Maasdijk. Met zoveel kinderen, tieners en jongeren in de kerk hebben we goud in handen : beseffen we dat? En willen we daar iets moois mee doen? Hoe kunnen we in Gods naam aan de slag gaan?
Door net als Jezus je leven te delen met anderen, met kinderen. Door niet in problemen te denken maar in uitdagingen. Door heel praktische aan de slag te gaan met wat er is. Het wonder gebeurde met wat toen en daar voorhanden is. In de handen van Jezus wordt het weinige gezegend én vermenigvuldigd. Jezus doet zelf niet zo heel veel, hij bidt alleen maar…De leerlingen doen de rest, met elkaar. Oftewel, Jezus voorziet in elke situatie…en denkt in oplossingen. Geloven we dat, staan we daar voor open?
Zo willen we in de toekomst meer samen de schouders onder het jeugdwerk zetten, samen de verantwoordelijkheid nemen, zoals we ook bij de doop als gemeente beloven. We willen bruggen slaan tussen generaties in het jeugdwerk, inter-generatief. Waarom zouden alleen maar jonge moeders actief zijn in het jeugdwerk? Ouderen hebben juist de nodige levenswijsheid en ervaring in de omgang met God. Het jeugdwerk kan niet zonder ouderen, niet zonder hun gebed, maar jullie kunnen meer! We willen de eilandjescultuur loslaten (geen kinderen in die leeftijd, dus…) en meer kerk zijn met elkaar. Beseffen we hoe gezegend we als gemeente zijn, zien we met elkaar het belang van goed kinderwerk? Waar zijn de jonge vaders, de opa’s en oma’s als het gaat om crèche, kinderkerk en de nieuw op te starten club, basis- en mentorcatechese? Maar ook tieners/jongeren : onderschat jezelf niet! God vraagt niet of we bekwaam zijn, maar of we beschikbaar zijn…
Wie wil helpen om de jeugd te helpen groeien in het geloof, ze te laten zien en merken wat het is om te leven vanuit de relatie met Jezus, om samen een kerk te zijn die bruist van leven en plezier?!

We horen graag van u/jou!
 
terug