Uit het hart gegrepen - De Grote Bruiloft (1) Uit het hart gegrepen - De Grote Bruiloft (1)
Dit artikel vormt het eerste deel van een drieluik. Het is een drieluik geworden omdat het teveel zou worden voor één artikel. Er is sprake van een samenloop van omstandigheden die ik te toevallig vind om te negeren. Het drieluik verbindt Friesland met een gesprek met belijdeniscatechisanten en een trouwerij van scoutingmaatjes. We beginnen in Friesland.

In de zomermaanden organiseert een Friese stichting het “Tsjerkepaad”: ongeveer 250 kerken zijn geopend en van vele is het orgel bespeelbaar. Op een zaterdag zijn mijn vader Henk, onze zoon Ruben en ik afgereisd naar Noordoost Friesland. Mijn vader was ingepland om te orgelen in o.a. Dokkum. Ik werd daar geraakt door een stuk dat “Schmücke dich, o liebe Seele” bleek te heten, van (hoe kan het ook anders) Bach. Thuis zocht ik in de klassieke muziek app de beste versie op en ik voegde deze toe aan een afspeellijst.

De tekst die bij het muziekstuk hoort, ondersteunt Mattheus 22:1-14. In het bijbelverhaal worden mensen opgeroepen om naar een bruiloft te komen. De oproep van de eerste groep dienaren was tevergeefs, de tweede oproep leverde ook geen gasten op. Vervolgens was de opdracht aan de dienaren: “nodig iedereen die je tegenkomt”. Er kwam volk en zij aten met elkaar. Eén gast droeg geen feestkleren, en dat liep niet goed af.
Het lied “Schmücke dich, o liebe Seele“ roept op om je voor te bereiden op De Grote Bruiloft die eens gaat komen. De rijk versierde melodie doet precies wat de tekst vraagt: zichzelf mooi maken. Het lied is vertaald naar het Nederlands en staat in ons liedboek: 376 “Ziel, mijn ziel, aanvaard uw luister” onder de rubriek “Maaltijd van de Heer”. Wilt u het orgelstuk beluisteren? Op YouTube staat een mooie versie, zoek op “BWV 654 Gert van Hoef”.

Zoals ik de Bijbel lees, hoeven we niet letterlijk opgemaakt en in bruiloftskleding rond te lopen, in de hoop uitgenodigd te worden voor De Grote Bruiloft en te mogen blijven. Wat wordt er dan wel van ons verwacht…?
Op een onverwachts moment krijg ik antwoord op die vraag, daarover meer in het volgende deel van dit drieluik. Laat in de komende weken uw ziel maar luisteren naar deze prachtige muziek.
Wilco Vahrmeijer
terug